شاید آن نقطه ی نورانی چشم گرگان بیابان است
پریدند به آسمان و کسی سراغ بالشان را نگرفت... حتی دانه هایی که خوردند... حتی آبهایی که نوشیدند چیزی از زمین کم نکرد... و گورهای جمعی در آسمانی که بازهم استخوان ها را به زمین پیوند میزند...ولی خاک هم حضور پرهاشان را حس نکرد در ضربه های پی در پی بیلها...
نوشته شده در چهارشنبه 88/7/29ساعت
4:3 عصر توسط دریا نظرات ( ) | |
Design By : RoozGozar.com |